Het begon allemaal in 1961, toen Henk werd uitgezonden naar Nederlands-Nieuw-Guinea. “We kenden elkaar net,” vertelt Truus (83). “Dat was het ergste. Tien maanden was hij weg, maar we schreven elkaar elke week.” Het pak met brieven heeft ze nog altijd bewaard. Vervelen was er niet bij in het huidige Indonesische Papoea, ook op zondag niet. “Dan voetbalden we tegen de papoea’s,” lacht Henk (83). “Dat was ook wat. Maar ik heb er een mooie tijd gehad.”
In oktober 1965 trouwde het stel: op 8 oktober voor de wet en op 9 oktober in de Maria Geboorte Kerk. Truus groeide op aan de Gronausestraat in Losser. “Daar liep de trein toen nog vlak voorlangs, een echte locomotief,” blikt ze terug. Henk is geboren en getogen in Glanerbrug, maar de vonk sloeg over in De Vereeniging in Losser. “Liefde op het eerste gezicht?” herhaalt ze met een glimlach. “Nou, ik heb hem nog wel een paar weken laten wachten.” Maar na aandringen van Henk zwichtte ze.
19 gulden
Na het huwelijk gingen ze wonen in Enschede, in een oud huis in de Oosterstraat, van Henks oom. Drie jaar later verhuisden ze naar Glanerbrug. “Van 19 gulden naar 140 gulden in de maand, dat was wat,” zegt Henk. Truus wilde graag naar Losser. “Ze zeurde me de kop kapot,” grapt hij. En ze kreeg haar zin: aan de G.J. ter Kuilestraat vonden ze hun plek. “Via woningruil, met de penningmeester van Eilermark. Hij wilde naar Glanerbrug, wij naar Losser. We zijn binnen één dag verhuisd!”
Confectie in Losser
Beiden hebben hun hele leven hard gewerkt. Truus werkte in de confectie – eerst in Duitsland en later bij Robson in Losser, op de plek waar ze nu woont aan de Gronausestraat. “Ik maakte manchetten voor overhemden. Daarna werkte ik ruim twintig jaar op de Losserhof, in de naaikamer. Tot mijn zestigste, toen mocht ik met pensioen.”
Henk werkte acht jaar als kok bij Johma en daarna 21 jaar in de bouw, bij Groothuis in Harbrinkhoek. “Altijd van huis, om zes uur weg, om zes uur thuis,” vertelt hij. “Veel in de polder gewerkt.”
Oma maakt het wel
Samen kregen ze twee kinderen – Robin en Sylvia – en zes kleinkinderen, allemaal jongens.
Henk voetbalde 45 jaar lang, eerst bij Avanti, daarna bij T.A.R., net als zijn schoonvader. Tegenwoordig kijkt hij nog graag bij SV Losser. En als hij geen voetbal kijkt, zit het hij liefste op de fiets en rijdt wat rondjes door de buurt. Truus heeft haar eigen passie: naaien. “Ik ben coupeuse. Als er iets kapot is: oma maakt het wel. Ik word er rustig van. Radio aan, en wie maakt me wat?”
Bloemen
Op hun diamanten dag werden ze verrast met veel bloemen en felicitaties, ook van burgemeester Jeroen Diepemaat persoonlijk. Later gaan ze nog gezellig uit eten met de kinderen en kleinkinderen. En hun geheim voor zestig jaar huwelijk?
Truus hoeft er niet over na te denken: “Elkaar vrijlaten. Dat is het allerbelangrijkste.” Henk is het daarmee eens.
