Ze komen beiden uit Enschede: hij van de Elferinksweg en zij van Pathmos. Ini Nijman wordt voorgesteld aan Johan de Kramer. Negen jaar verkering volgt met daarin een pauze van een jaartje. “Na dat jaar zei iemand tegen me: ‘Nu is en blijft ze van mij’,” vertelt Johan (90), “en ik dacht: dat zullen we nog wel eens zien.” Hij wacht haar na werktijd bij de V&D op en vraagt weer verkering. Ze antwoordt: “Het is alles of niets.” Johan lacht: “Het werd alles en die andere kerel had het mooi voor het nakijken.”
Op 26 november 1965 stappen de twee in het huwelijksbootje, eerst in het stadhuis van Enschede en daarna in de Hervormde Kerk op de markt. Waar het op de trouwdag zelf prachtig weer is, ligt er de dag erna een dik pak sneeuw. Het huis dat ze bewonen in de Rigtersbleek, is in 1962 al aangekocht en moet nog gebouwd worden. Johan is op dat moment rij-instructeur en verkoopt zijn net nieuwe auto om de aanbetaling voor de woning te kunnen doen.
Mannequin
Johan werkt als vertegenwoordiger in vleeswaren als hij wordt gevraagd om de overstap te maken naar Johma. Dat gebeurt in 1977. Binnen een maand werkt hij zich op van vertegenwoordiger naar rayonleider. Hij rijdt dagelijks heel Nederland door: Den Haag en Rotterdam, het zuiden van Nederland en de Gelderse Achterhoek, goed voor 150.000 kilometer per jaar. “Maar wel ieder jaar een nieuwe auto,” blikt hij terug. Johma verplicht hem te verhuizen. De familie verhuist naar het Brabantse Uden. “Ik zag hem nooit en was altijd alleen thuis met de kinderen,” vertelt Ini (83), maar ze klaagt niet. “Nee, ik was eraan gewend. Bovendien hadden we het hartstikke goed.” In die tijd werkt Ini als filiaalleidster bij Houtbrox in Veghel. Ze blijft altijd actief in de mode, ook als mannequin, waarbij ze het hele land doortrekt.
Zwembad
Na vier jaar hebben ze het wel gezien in Brabant. In 1984 wordt hun woning aan de Smalmaatstraat in Losser betrokken, tegenover de tennisbaan. “Ik heb niets met tennis,” verklaart Johan, “maar ik hielp wel mee als vrijwilliger. Eens per jaar werd daar het ABN AMRO Tennistoernooi georganiseerd. Dat heb ik jarenlang gedaan en ik was er maar wat fanatiek mee bezig!” In 1995 gaat hij met pensioen, maar rustig achterover leunen is er niet bij. Integendeel. Ini’s broer verhuist naar Drenthe en lonkt het echtpaar: “Hier in Drenthe is het lekker ruim en goedkoop.” De De Kramers bedenken zich geen moment en verhuizen in 1998 naar Erica. Het sluiswachtershuis wordt flink verbouwd en van de garage wordt een vrijetijdswoning gemaakt. “Alles eigenhandig,” glundert Ini. “We leken wel twee bouwvakkers en deden alles zelf. Nu nog steeds.” De vrijetijdswoning wordt welgeteld één weekend verhuurd, maar dat bevalt niet en ze besluiten het voor de langskomende familie beschikbaar te houden. Het zwembad in de tuin in Losser wordt gemist. Dus wordt er in de Drentse tuin eenzelfde soort aangelegd. Weer eigenhandig.
Bruine kroeg
Door gezondheidsproblemen trekt Twente weer, terug naar de familie. Het echtpaar betrekt een appartement boven hotel De Kroon in Oldenzaal waar ze vijf jaar blijven wonen. Daarna volgt Denekamp. “Ook heel erg leuk,” zegt Ini, “maar ik wilde graag dichterbij mijn dochter uit Glanerbrug wonen.” Hun huidige bovenwoning aan de Brinkstraat in Losser komt op hun pad. Het is inmiddels een bekende plek voor velen tijdens carnaval en de Breughel. Achter de garagedeur huist een heuse gezellige bruine kroeg. Als Johan een biertje tapt voor vrienden en bekenden, is hij in zijn sas. Of wanneer Ini haar vriendinnenclub op de vrijdagmiddag op bezoek heeft met een lekker wijntje.
Camper huren
En zijn ze niet in Nederland, dan gaan ze graag naar Italië. Naar de camping in Lazise aan het Gardameer welteverstaan. “Altijd dezelfde plek, meer dan 60 jaar,” zegt Ini. “We treffen daar al jarenlang dezelfde mensen. Ze zijn vrienden geworden.” Ieder jaar trekt de familie met de caravan ernaar toe. Even wordt nog gewisseld met een camper. “Maar dat beviel niet,” grijnst Johan. “Na vier weken heb ik dat ding weer teruggebracht. Later hebben we wel weer eens een camper gehuurd. Twee jaar geleden nog zijn we ermee naar Italië geweest. Eigenlijk wil ik volgend jaar er weer eentje huren. Als dat tenminste nog mag vanwege mijn leeftijd.”
Jenske Klook
Dat leeftijd maar een getal is, bewijzen Ini en Johan wel. Ze ogen energiek en vol levenslust. “Dat komt door het mooie leven dat we gehad hebben,” legt Johan, die onder het pseudoniem Jenske Klook regelmatig gedichten inzendt in De Week van Losser, met een glimlach uit. “Tuurlijk hebben we ook wel het nodige meegemaakt, maar daar stappen we overheen,” vult Ini aan. “We maken van iedere dag een feestje en houden nog steeds heel erg veel van elkaar.” Johan knikt instemmend: “Ja, we hebben van meet af aan altijd alles samen gedaan. Ik ging nooit alleen uit.”
Etentje
Het 60-jarig huwelijksfeest wordt samen met zoon Marcel, dochter Marina en de vier kleinkinderen gevierd met een etentje. Afgelopen woensdag werd het echtpaar door burgemeester Jeroen Diepemaat in het zonnetje gezet.
