gtag('consent', 'update', {'ad_user_data': 'granted','ad_personalization': 'granted','ad_storage': 'granted','analytics_storage': 'granted' });
Terug
Kleding gegeven aan plaatselijke bewoners vlnr Betto Nijland.jpg
Kleding gegeven aan plaatselijke bewoners vlnr Betto Nijland.jpg

Het balletje kwam aan het rollen bij de voetbalvereniging

“Ik ben echt mega trots op het hele team dat deze trip naar Oeganda weer mogelijk heeft gemaakt. Dankzij hun inzet én de vele donaties die we samen hebben opgehaald, hebben we al onze doelen kunnen behalen voor de bouw van de school. Alles wat op de planning stond, is gerealiseerd en dat is echt iets om trots op te zijn.”

Bij de de koffieplantage vlnr Bertus Samuel Christine Betto Gerard Kevin Op voorgrond Wietse (1).jpg

Dat zijn de woorden van Wietse Siemerink, een Oldenzaler die tegenwoordig woonachtig is in Hilversum. Daar ontmoette hij Samuel Sserumbugu bij de voetbalvereniging waar hij speelde. Ze werden beste vrienden. Samuel komt oorspronkelijk uit Oeganda waar hij al op vroege leeftijd wees werd. In 2023 kocht hij zijn ouderlijke grond in en begon zijn droom om hier een school te bouwen om goed basisonderwijs te kunnen bieden aan kansarme kinderen. Het werd ook de droom van Wietse en samen met Christine van den Bosch, de vrouw van de voetbaltrainer, richtten ze zo’n 2,5 jaar geleden de stichting ‘Uncle Sams Foundation’ op. Sinds die tijd is er veel gebeurd. Alles gaat stapje voor stapje en is transparant; iedere euro gaat daadwerkelijk naar de school. In 2024 Groeven ze ook een waterput, bedoeld voor de hele community.

Een paar weken geleden vertrokken Wietse, Samuel en Christine weer naar Oeganda om te kijken hoe het project liep. “Wat deze trip extra bijzonder maakte, is dat mijn vader Gerard, mijn peetoom Bertus, mijn beste vriend Kevin en zijn vader mee waren. Dat maak je maar één keer in je leven mee. Voor mij persoonlijk was het echt bijzonder om hen onderdeel te laten zijn van deze droom.

Naast het harde werken hebben we samen enorm veel mooie momenten beleefd. Iedereen werd meegenomen in het lokale leven, in de cultuur en de warmte van de community daar. Het was een onvergetelijke ervaring, voor het hele team, maar zeker ook voor mijzelf. We kunnen hier met z’n allen nog lang van nagenieten,” vertelt Wietse. “Stiekem zijn we aan het fantaseren dat de school volgend jaar geopend gaat worden!”

Ondanks het feit dat Samuel zijn ouders op vroege leeftijd verloor, heeft hij wel de kans gehad om te kunnen leren. “Hij is in het dorp opgevoed door verschillende mensen die het goed met hem voor hadden. Hij ging naar de basisschool en naar de middelbare school, want de mensen in zijn omgeving hadden wel door dat hij een slimme jongen was,” vertelt Bertus. “Deze trip van acht dagen was heel indrukwekkend,” vult zijn tweelingbroer Gerard aan. “Er is heel veel gebeurd in de week dat wij er waren. We gingen elke dag wel zo’n twee keer bij de school kijken. En als er materiaal te kort was, gingen wij dat onderweg ergens regelen.

Dat resulteerde erin dat de bouw in de week dat de mannen er waren in een stroomversnelling terecht kwam. “De binnen- en de buitenkant van de muren werden aan gestukt, het toiletgebouw is gerealiseerd met een dak erop, de elektriciteit is aangelegd. Alles wat we in die week gepland hadden, is gelukt.”

Bertus en Gerard raakten geïnteresseerd tijdens een inspiratieavond die Wietse in januari georganiseerd had. “Daar vertelden ze over de stichting en hoorden we het achterliggende verhaal. We vinden het bijzonder dat Wietse, een man van 34 jaar, daar zoveel tijd en energie in stopt. Toen er nog geen geld was en het één grote bosschage was, zijn Samuel en Wietse samen begonnen met het kappen van bomen en het leggen van de fundering. Dat is toch bijzonder. Het gebied is echt onderontwikkeld. Ga maar zestig jaar terug in de tijd. Ook de manier van werken is primitief, maar ze leveren wel vakwerk.”

Tijdens een buurtfeest vertelde Gerard over het project en hij startte een flessen inzamelingsactie die nog steeds loopt. “Nu we in Oeganda geweest zijn is onze mindset ook veranderd. Want je gaat alles tocht in een ander perspectief zien. Iedere euro die we ophalen is er één. Op onze Facebookpagina’s vertelden we ook over dit avontuur en het is bijzonder hoeveel extra donaties erbinnen kwamen uit hoeken waarvan je het niet verwacht; buren van vroeger, collega’s en mensen uit de buurtapp. Ook grotere bedragen. Het werd een soort olievlek die uitbreidde, gecombineerd met de gunfactor,” zegt Gerard enthousiast.

Het is knap wat deze mensen van Uncle Sams Foundation in drie jaar bereikt hebben. Ze zijn dankbaar voor alle giften en willen hun speciale dank uitspreken aan de Missietent, waar ze ook een donatie van hebben gekregen. “Een onverwacht mooie extra bijdrage.”

 

Wendy Eerland