Algemeen
Sjaak Muurlink op twee wielen van Losser naar Letland
LOSSER - Sjaak Muurlink (64) is ondernemer, pionier en heeft de liefde voor de fiets weer gevonden. Samen met zijn neef Jos stapt hij op 2 augustus op de fiets, op weg naar Letland. Niet omdat het moet, maar omdat het al twintig jaar in zijn hoofd zit. “Ik zei altijd tegen m’n kinderen: ooit fiets ik naar Letland. En zij zeiden: dat doe je toch nooit.” Wel dus.
De route is grofweg 2500 kilometer: via Berlijn dwars door Polen, langs de Oostzeekust via Gdańsk, dan om Rusland heen door Litouwen naar Letland. Het eerste stuk voert naar Berlijn. Tijdens dat traject worden Sjaak en Jos vergezeld door Sjaaks zus Antoinette, Jos’ vrouw Agnes en zijn zus Veroni. Daarna gaat het duo verder. Bewust als duo want Sjaaks echtgenote Rita zag het niet zitten dat haar man het hele eind alleen fietst. Slapen doen ze onderweg waar het uitkomt: in een hotel, B&B of bij mensen thuis. Ze nemen de tijd. “Als er iets moois is, blijven we hangen.”
Met z’n vijven
Fietsen deed hij vroeger veel met de Losserse Wieler Club. De laatste jaren kwam de klad erin, maar nu traint hij weer volop: tochten van 50 tot 70 kilometer per dag. Favoriet: binnendoor naar Rheine, langs het kanaal, even zitten en dan weer terug. “Je hoofd wordt er helemaal fris van,” zegt hij. “Net als van wandelen trouwens. ’s Ochtends om vijf uur begin ik met werken, en daarna wandel ik vaak een stukje met de hond of pak de fiets.”
Actieve ondernemer
Sjaak is gewend aan uitdagingen. Eind jaren ’90 kwam hij voor het eerst in Letland, toen nog voor Blokker. “Hé, dat is handel,” dacht hij. Niet lang daarna vertrok hij naar Estland om daar de eerste winkel te openen. “Dat was toen uniek. Er stond een rij mensen tot aan de hoek van de straat.” Na 2008 ging hij zelfstandig verder in Letland. Inmiddels runt zijn dochter samen met haar man de dertien winkels onder de naam Superselection, een discounter in huishoudelijke artikelen en speelgoed. Straks doet hij het weliswaar rustiger aan, maar hij blijft nog steeds meehelpen in het bedrijf. Sjaak en zijn vrouw Rita verhuizen terug naar Losser. “Toch blijf ik heen en weer pendelen. Ook om m’n zoon en schoondochter te helpen, die inmiddels twee winkels heeft in Borne en in Losser Marskramer.”
Zadelpijn
Maar eerst: fietsen. Veel hebben ze onderweg niet nodig. Ze rijden op e-bikes met twee fietstassen en een roltas achterop. “We kunnen onderweg wassen. Veel bananen mee, want je verbrandt nogal wat.” Navigeren doen ze met een app. Voor verrassingen is hij niet bang. “Daar anticiperen we wel op. Regent het de hele dag, dan pauzeren we wat langer. Het moet natuurlijk wel leuk blijven.” En zadelpijn? Hij kijkt bedenkelijk: “Tja, ik hoop dat m’n billen de tocht ook kunnen waarderen. Maar ook dat zien we wel.” “Het moet wel leuk blijven”
Fris hoofd
Wat hij straks zal voelen als hij na een maand aankomt bij zijn huis in Kadaga, zo’n 30 kilometer buiten Riga? “Geen idee. Ik ben vooral nieuwsgierig naar wat we onderweg gaan meemaken. Ik ken de afstand van de autowegen, maar op de fiets zie je alles anders. Ik hoop wel dat m’n hoofd fris is, als ik terugkom. Dan kijk ik hoe ik verder wil met m’n ondernemerschap en welke beslissingen ik neem. Als ik ergens voor ga, ga ik er ook echt voor. En als die fietsreis bevalt, dan ga ik het vaker doen.” Zijn vrouw Rita trekt dan een wenkbrauw op.
Sjaak doet via Polarsteps verslaglegging van zijn fietsreis op www.polarsteps.com/JagMuurlink
