Algemeen

Indrukwekkende herdenking bevrijding van Ootmarsum door de schooljeugd

OOTMARSUM - De één minuut stilte was indrukwekkend. Hiermee zette de schooljeugd van Ootmarsum en Agelo dinsdag 4 april jl. de herdenking van de bevrijding van Ootmarsum op hun manier kracht bij. De één minuut stilte werd gehouden op het Bergplein bij het Ootmarsumse oorlogsmonument. Dat was na de adoptieviering in de protestantse kerk waarmee jaarlijks de bevrijding van Ootmarsum in 1945 wordt herdacht; dit jaar al 78 jaar geleden.

Maar de impact van die Tweede Wereldoorlog heeft nog niets aan impact ingeboet. Dat werd duidelijk in de dienst die door alle leerlingen van groep acht van de basisscholen De Meander en ‘n Boaken werden bezocht. Burgemeester John Joosten hield de leerlingen voor dat vrijheid allerminst vanzelfsprekend is. Dat zei ook journalist Alphons Weierink die vertelde over het ‘vergeten oorlogsdrama’ dat zich afspeelde in een januarinacht in 1945. Een Engelse bommenwerper dropte per vergis drie bommen boven en op Ootmarsum.

De gevolgen van het bombardement waren desastreus. De materiële schade was enorm maar er waren ook vele gewonden naast twee dodelijke slachtoffers: de 12-jarige Johan Heupink en de 34-jarige Femmie Davids. Op de plek waar de bommen voor verwoesting en menselijk leed zorgden, werd in 1950 het Oorlogsmonument opgericht.

Ook de leerlingen deden letterlijk van zich spreken in de adoptieviering die zo wordt genoemd omdat de schooljeugd een aantal oorlogsmonumenten heeft ‘geadopeerd’. Er werden gedichten voorgelezen en er werd passende muziek gemaakt. Met het samen zingen van het Wilhelmus werd de dienst afgesloten. Aansluitend werden bij het Oorlogsmonument op het Bergplein bloemen gelegd door de leerlingen. Dat gebeurde ook bij de graven van de vier in 1940 omgekomen Engelse vliegers op de protestantse begraafplaats. Daar werd ook het verhaal verteld van het neerstorten van de bommenwerper aan de Oppersveldweg in de Ageler Es. Op die plek is een vliegermonument opgericht.

De scholen laten de leerlingen op deze manier kennis maken met en bewust worden van de oorlog en de gevolgen daarvan. Dat gebeurt elk jaar opnieuw in het laatste schooljaar van de kinderen. En dat dit zin heeft, laten de kinderen elke keer opnieuw blijken. Dus is er ook volgend jaar weer een adoptieviering.